بستن زخم به کمک لیزر
طبق آزمایش‌های اولیه، ابریشم و طلای فعال شده با لیزر بهتر از بخیه و چسب زخم‌ها را ترمیم می‌کند.
حتماً در فیلم‌های علمی-تخیلی دیده اید که زخم‌های پوستی را با پرتوی لیزر درمان می‌کنند. Kaushal Rege و همکارانش در دانشگاه دولتی آریزونا هم در حال انجام چنین کاری هستند. طبق مقاله‌ای از مجله Advanced Functional Materials، مهندسان موفق شدند به کمک نامومواد طلا و ابریشم فعال شده با لیزر زخم پوست حیوانات را ترمیم نمایند.
در این مطالعه، این فناوری زخم بافت نرم روده‌ی خوک و پوست موش را سریعاً ترمیم نمود. برای مثال، در مورد روده خوک ترمیم انجام شده هفت برابر قوی‌تر از بستن زخم با بخیه‌های سنتی است.
چاقو، بخیه و چسب ممکن است موقع بستن زخم مشکلاتی ایجاد کنند که باعث نشت در قسمت زخم و زمان ترمیم طولانی شوند. Deepanjan Ghosh دانشجوی دکترا و همکار Rege در آزمایشگاه می‌گوید: «ما سعی می‌کنیم بریدگی‌ها را سریع‌تر ببندیم و زمان درمان را کاهش دهیم.»
برای بستن زخم پوست با لیزر، یک نفر باید به کمک تعدادی مبدل نوری گرمای حاصل از لیزر را کنترل نماید. در آزمایشگاه Rege نانومیله‌های طلا را در شبکه‌ای از پروتئین‌های ابریشم گرفته شده از پیله کرم ابریشم قرار می‌دهند. یک پروتئین ابریشم به نام fibroin به کلاژن می‌چسبد و این پروتئین ساختاری سلول‌های پوست انسان را کنار همدیگر نگه می‌دارد. وقتی نور نزدیک مادون قرمز به نانومیله‌های طلا برخورد می‌کند، آن‌ها گرم شده و ابریشم و پوست را تحریک می‌کند تا با یکدیگر یک پیوند قوی برقرار کنند. لیزر نزدیک به مادون قرمز با طول موج حدود 800 نانومتر قدرت کافی برای گرم کردن طلا بدون آسیب به پوست را دارد.
این مهندسان دو دیسک درزگیر ساختند: یکی برای محیط مرطوب که در آب حل نشود ویکی برای محیط خشک که در آب حل شود. اولی برای ترمیم روده خوک استفاده شد. وقتی مایع رنگی درون روده ترمیم شده پمپ شد، درزگیر فعال شده با لیزر 7 مرتبه بهتر از بخیه‌های سنتی و چسب از نشت مایع رنگی جلوگیری کرد. در واقع، به گفته Ghosh روده‌های ترمیم شده با لیزر به خوبی روده سالم عمل کرده است.
سپس، درزگیر قابل حل در آب روی پوست موش آزمایش شد. زخم یک سانتیمتری ترمیم شد و پس از دو روز استقامت پوست ترمیم شده در مقایسه با بخیه و چسب پوست بسیار بیشتر بود. این در حالی است که فقط 4 دقیقه پوست زیر لیزر قرار داشته است.
از آنجایی که عمق نفوذ لیزر نزدیک مادون قرمز زیاد است، Ghosh و همکارانش امیدوارند که بتوانند با این فناوری ترمیم‌های عمیق‌تری مانند ترمیم‌های زمان بر رگ‌های خونی و عصبی را هم انجام دهند. او می‌گوید: «بخیه زدن رگ خونی یا عصبی حتی برای جراحان ماهر هم بسیار سخت است.»
Ghosh انتظار دارد که هزینه مواد ابریشم-طلا غیر قابل قبول گران نشود و دستگاه لیزر هم یک بار هزینه برای مراکز پزشکی است.
آن‌ها در حال حاضر فرایند درمانی پوست ترمیم شده موش‌ها را بررسی می‌کنند که اگر به نتیجه رسید این فناوری را روی خوک و سرانجام پوست انسان اجرا نمایند.
نظری داده نشده است.